Overblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
AVALI avali, a rivistablog primurosa di u spannamentu di a pruduzzioni litteraria corsa d’oghji, ma à tempu locu di baratti è di critica suciali.

L’islamizazioni di a Corsica… ed altri tuntii cumpagni.

marceddu

 

croissant blanc f noirU sughjettu mi paria puri di prima trinca : l’identità di i Corsi oghji o comu si pudarà fà ad essa Corsu ? Da participà à u cuntrastu t’aviu un publicu : uni pochi d’allevi di liceu, Corsi, Arabi, Purtughesi… Cuntrastu ùn ci ni fù. Inveci manconi d’intazzassi i puddastroni ch’aviu invitatu à raghjunà cù calma è sirinità. A sapiu ma bisogna à metta u dittu in a muca da capì megliu com’edda frighji : ci hè à veru un prublema di cuabitazioni trà ghjovani, Corsi o Arabi ch’eddi fussini, in Corsica. Senufubìa, Razzìsimu ? Mancu à dilla, è da quali voglia fussi u latu. Frasturnatu è bè, pruvavu, cù un allevu di i mei, prontu à parlà di u sughjettu, à scavà à fondu u mutivu di l’odiu ch’eddu porta, ch’eddi portani uni beddi pochi, à i so cuitani Arabi.

 

« O Monsieur, ci ani invasu, ci ani. Da quì à pocu, a Corsica ùn sarà più noscia, sarà musulmana ».

 

Eccuci dunqua. Saria a Corsica in via d’islamizazioni ? Pari di essa ‘ss’idea sparturta da mori Corsi.

 

« Sò pà cunquistà l’Auropa sana sana i musulmani. Fighjuleti com’eddi ani torru a Francia. Cumandani eddi, calani u capu i Francesi. Ma no altri ùn ci lacaremu po micca piglià u sopra quì », si pò senta in caffè. « Facini figlioli quant’è cunigliuli, n’ani sei o setti quandu chì no ni femu unu o dui ».

 

Pocu impremi ch’eddi raprinsintessini i musulmani trà 3 o 4 % di i 493 millioni d’Aurupei, ch’eddi fussini 4 millioni in Francia. È in Corsica ? Diffiucili à dì. Sariani 25 000. Di fatti, ùn hè solu l’islamìsimu à fà tema pà l’identità di a Corsica, nanzi saria a dimugraffia di i pupulazioni musulmani à turrà l’isula in « Corsarabìa ». Eppuri, à u capu à una ginirazioni, a natalità di i famigli musulmani hè guasgi cà para à quidda di i Francesi, sionti i studii fatti in Auropa.

Pocu impremi.

 

Discurendu di u sughjettu in sala di i prufissori, mi sò intesu dì chì si capia bè è strà bè l’attitudina di i ghjovani corsi, chì i musulmani duvariani fà u sforzu d’attadassi à i cundizioni di una vita dimucratica in Auropa. Pur troppu si sà chì, « l’Islam ùn hà cunnisciutu nè Rinascita nè mancu Illuminisimu » è chì « i valori nosci, anzi tuttu a tullarenza, ùn contani par nudda pà l’Arabi ». Eppuri, l’idea muderna di l’Auropa, incarnazioni pratesa di a dimucrazia, di i dritti di l’omu, di a parità trà l’omini è i donni... ammatta in a mimoria cullitiva seculi cechi d’intullarenza bàrbara è di tutalitarisimu rilighjosu, senza parlà di u prisenti.

È chì pò fà ?

 

Andeti à ghjirà a trasagna da buscà tutti quanti l’inchiesti d’upinioni da un capu à quidd’altru di l’Auropa, fighjuleti inghjiru à vo, ni ghjugnaremu à un custatu listessu : di regula u musulmanu aurupeu hè povaru, d’idei cunservatrici, trascinendusi appressu un sintimu di discriminazioni, ma ch’eddu spera quantunqua un’avvena più sirenu pà i figlioli. Ciuttatu in una sucità di a mudernità làica, s’alluntana à manu à manu di a pratica rilighjosa da righjugna u stolu sempri più largu di i « musulmani culturali ».

È allora ?

 

Ùn sò pronti i musulmani d’Auropa, di pettu à u disprezzu, à u suspettu è à l’odiu di i so cuncitadini, à vedasi da cumunità pulitica putenta, unita è ancu menu da cunquistadori. Basta ad abbadà l’urighjini diversi, i lingui parechji, i pratichi culturali è rilighjosi antagunisti à li volti da capì chì l’Islam d’Auropa munuloticu ùn hè : Bèrberi di l’Atlas, Arabi di a Mitidjà, Turchi laichi, musulmani di l’Africa subsahariana sincrètica...

Pocu impremi.

 

Pocu impremi postu ch’edd’hè cusì faciuli di cada in a tràppula cunvinienti di l’idei fatt’è lestri, di « u pinsamentu in bloccu » difinitu da u filosoffu canadianu Charles Taylor, un pinsamentu chì « mischia una rialtà svariata in un'unità chì scioglia ùn si pò ». Hè vera d’altrondi chì l’epica noscia ùn prezza tantu i sfumaturi.

 

Hè certa chì u cunflittu di civilizazioni prisintatuci da i media è impostu com’è unica tesi arricendu sensu à u caos di a geupulitica mundiali pò cunvena megliu, avvezzi ch’è no semu oramai à sughja u pinsamentu duminanti.

 

À tal puntu chì i prufetti di a caos ani pussutu acquistà razza d’auturità murali : basta à veda u successu di Michel Houellebeq, chì hà impostu l’idea chì i soi i parsunaghji, gattivi sughjetti, vigliacchi è malvaghji, udiendu l’Arabi, prupuniani unu sguardu lucidu, l’unicu, sopr’à a sucità com’edda và. Ni faci altr’è tantu Dantec, cù i so chjama, fatti da u Québec, pà una guerra di starminiu contr’à i musulmani... Ùn vali à cricchinà. Si sà chì u mondu di u spittaculu hè in leia fonda cù l’ordini di u mondu ch’eddu appuntiddeghja cù i so raprisintazioni. Ma ‚ ssu successu sfacciatu d’uni beddi pochi palesa à tempu ch’eddu hè pà accilirassi u passaghju à dritta di i menti.

 

Pinsamentu duminanti spartu da i media, attizzatu da i puliticanti cinichi, difesu da intillituali è scrittori uppurtunisti. Comu stunassi tandu chì, in Francia, un pezzu di stofa in capu à donni musulmani fessi, à senta dì, tema pà a salvezza di a ripublica ? Si capisci bè è strà bè tandu chì u hijab vinissi prisintatu da Alain Finkielkraut è André Glucksmann, com’è calchì« uparazioni tarrurista ».

 

Turrà u velu islamicu in simbulu irriducibili rimanda à u pinsamentu in bloccu, u pinsamentu duminanti ch’e diciu in nanzi. Hè à tempu una manera di difinì a Francia com’eddi a vurriani certi, una Francia làica, ancu assai, ma masimu individualista è di cultura tutta para.

 

Or dunqua i mulmani, cunfassi cù una sucità muderna à l’usu uccidintali, ùn si poni postu ch’eddi stani sottumessi in tuttu à u curanu, bramosi ch’eddi sariani d’impona à tutti i reguli divini di l’islam. Di fatti, ogni ghjornu i mulsumani, in Corsica è in l’altru restu di l’Auropa, si righjirani di di più sionti i custrizzioni di l’ecunumia di marcatu è di a cultura glubalizata, senza mancu à dà capu troppu à a charia.

 

Sò ben parechji i musulmani à pata i soliti guai di i campagnoli di i sucità tradiziunali ciuttati in a cultura urbana, cunsumarista ed individualista d’oghji.

È i Corsi ni patini altr’è tantu.

 

Eppuri, à quiddi chì temini pà l’avvena di a Corsica, di u so populu o di una certa idea ch’eddi si facini di a Corsica, nè disprezzu nè cundiscinenza li vogliu muscià. Inveci, cercu dì dà unu sensu, chì à contu meiu, saria ghjustu è raghjunevuli à i pauri soi.

 

Si stà u fattu chì u mondu d’oghji ùn veni più cuncipitu da i putenzi aurupei. Si sà i guai di a Francia cù u so passatu culuniali. Comu ammetta chì i culunizati di una volta, comu accittà in casa soia quiddi chì nanzi mancu u nomu d’omu si miritavani ? A saparemu po in Corsica chì in quiddi tempi d’assembru culuniali (mi veni mali assai à qualificà da “epupea” o avvintura” ‘ssu passu di storia), eramu no à tena u matangheddu è à falli falà à dui mani.

 

Sarà ancu vera ch’eddu ci hè un intigrisimu musulmanu accanitu in cerca di rivincita, chì accoglia ghjovani nati è ingrandati in senu à l’Auropa. Ma quantu volti avarani suttu, ‘ssi djiadisti, u vilenu amaru di l’intullarenza, prima di ghjugna à ‘ssi punti stremi ?

 

Dicu chì u razzisimu, u timori di veda a Corsica turrà araba è musulmana hè una manera comuda, una fìsica da urbacci, da piattà u numicu veru.

 

Un ghjovanu, arabu, corsu, francesu, musulmanu, cristianu o puri miscridenti ch’eddu fussi, s’è u so avvena l’hà stanghitatu à palazzi HLM è city-stade è parcheghji è supermarcati, acciaccati à televisiò, impastughjati da calchì CDD, da chì ùn s’assumigliarà po micca à u vicinu inchjustratu in un’esistenza listessa ?

 

Ma mancu à dilli, a logica di u sistema libarali hè d’intazzà, di spiccà, d’uppona , disuccupati contr’à rmisti, publicu contr’à privatu, Francesi contr’à immigrati, Corsi contr’à Arabi. Eppo, sempri, in ignalocu, povari contr’à povari, travagliadori contr’à travagliadori.

 

Ùn ci n’avvidimu più chì i classi i più povari, i più sposti à l’assalti accaniti di u libaralisimu, arabi, purtughesi, corsi o francesi ch’eddi fussini, cunnoscini o inveci patini una sorti listessa. Quantu n’aghju vistu sculari di i mei, chì stani à toccu à toccu di casa, cù i babbi è i mammi chì sgobbani da una stedda à altra, chì fighjulani è rivareghjani i listessi iconi televisivi, chì vestini i listessi marchi, chì parlani una lingua listessa…

 

‘ssendu scunvinti, à discapitu di tutti quanti st’evidenzi, calcichendu a raghjoni, di ùn essa pari. Ghjova assai u razzisimu, quissa sì, à piattà u veru cunflittu in anda :

 

a guerra di i classi.

 

 
 

 

Marceddu Jureczek 

 

Pour être informé des derniers articles, inscrivez vous :
Commentaires